حی علی العزا حی علی البکاء/ مداحی محمد الجنامی و محمد فصولی
بشتابید به سوی عزاداری
یا حسین یاحسین
یا حسین یاحسین
حی على البکاء
بشتابید به سوی گریه
یا حسین یاحسین
یا حسین یاحسین
هب ریح الدموع وی ایام الخشوع
بوی اشک ها و روزهای خشوع وزید
تنتظرک سنه تهل یامحرم دمعه العین
اشک چشم، یک سال است که منتظر هلال ماه توست ای محرم
حی على العزاء حی على البکاء
بشتابید به سوی عزا، بشتابید به سوی گریه
نسمع فاطمه تنادی تعال نروی علحسین
صدای فاطمه را می شنویم که می گوید بیاید درباره حسین روایت کنیم
بانفاسی عطر عاشور ک یفوح
در نفس هایم عطر عاشورای تو پراکنده می شود
انه دون البشر محبوبی مذبوح
از بین همه مردم، فقط محبوب من سربریده است
محبوبی الحسین
محبوب من حسین است
یالیل اهاتک
ای شب آه های تو
وحروف حسراتک
و حروف حسرت های تو
ضمیت جلماتک
کلمات تو را پنهان کردم
بین العبره
میان اشک هایم
حنیت لمصابک
دل تنگ عزای تو شدم
ونیت یم بابک
پیش در تو ناله کردم
تانیت لجوابک
منتظر جوابت ماندم
یبن الزهره
ای پسر زهرا
شما اشتاک انه لعطرک تربه مرقدک اشتم
هر وقت دلتنگ عطرت می شوم، خاک درگاهت را می بویم
ذکرک لو یمر علبال صاحی وبسمک اتحلم
وقتی یاد تو به خاطرم می آید، در هوشیاری خواب نام تو را می بینم
بکل موکب اسمع صوت ای یاحسین أتألم
در هر موکب صدای یا حسین می شنوم، ناراحت می شوم
قبتک لو سمه
گنبد تو است یا آسمان است
یابن فاطمه
ای پسر فاطمه
رایه مرقدک لو لو لامست خد الهوى یموت
پرچم مرقد تو اگر گونه ی هوا را لمس کند، هوا می میرد
ماشفتک لجن
تو را ندیدم ولی
صرت انته الوطن
تو وطنم شدی
یا مسمع تراثی البی عشت کل عمری عالصوت
چه ارثی دارم که همه عمرم را بر صدای منبر تو گذراندم
یا اول عشق یتحملنی بجروووح
ای عشق اولی که زخم های سنگینی بر من وارد کرد
أن دون البشر محبوبی مذبوح
از بین همه مردم، فقط محبوب من سربریده است
محبوبی الحسین
محبوب من حسین است
ابروحی ضمیتک
در روحم تو را پنهان کردم
عمری سمیتک
تو را عمر خود صدا زدم
بقلیبی حاجیتک
در قلب کوچکم با تو صحبت کردم
عینی تشوفک
چشمم تو را می بیند
اقراک لیلیا
هر شب تو را می خوانم
ابجیک یومیه
هر روز تو را گریه می کنم
عمری وتالیه
همه عمرم و باقی مانده آن را
بین ایفوفک
در بین دستان تو
حسین
حسین
امشی ابدیرتی وانظر هنا راح ابجی لهمومک
در شهرم راه می روم و به اینجا نگاه می کنم، می خواهم برای غم هایت بگریم
اردود البس ثیابی السود یالی سلبوا اهدومک
دوباره لباسهای سیاهم را می پوشم ای که لباس هایت را غارت کردند
هنا حرمل عزاک یفوح واعرف جی قرب یومک
این جا اسفند عزای تو پراکنده می شود و می فهمم که روز تو نزدیک شده است
حسین
حسین
انشرلک لواء
پرچمت را بر می افرازم
اعلان العزاء
اعلان عزا
حزنک نجتمع بالخیمه ونواسی الزجیه
برای غم تو در خیمه جمع می شویم و زکیه را تسلیت می دهیم
رب العاشقین
خدای عاشقان
انت یا حسین
تو هستی حسین
خلیت القلب کل دهره عایش بالرزیه
دل را در عزای تو گذاشتم که زندگی کند کل عمرش را
حسین
حسین
ابدمعه مجلسک بس عاشت الروح
روحم فقط به اشک مجلس تو زنده است
أن دون البشر محبوبی مذبوح
از بین همه مردم، فقط محبوب من سربریده است
محبوبی الحسین
محبوب من حسین است
محبوبی الحسین
هب ریح الدموع وی ایام الخشوع
بوی اشک ها و روزهای خشوع وزید
تنتضرک سنه تهل یامحرم دمعه العین
اشک چشم، یک سال است که منتظر هلال ماه توست ای محرم
حی على العزاء حی على البکاء
بشتابید به سوی عزا، بشتابید به سوی گریه
اسمع فاطمه تنادی تعال اروی علحسین
صدای فاطمه را می شنویم که می گوید بیاید درباره حسین روایت کنیم
بانفاسی عطر عاشور ک یفوح
در نفس هایم عطر عاشورای تو پراکنده می شود
أن دون البشر محبوبی مذبوح
از بین همه مردم، فقط محبوب من سربریده است
محبوبی الحسین
محبوب من حسین است
ضایع تلکینی
مرا گم شده پیدا می کنی
عینی وضی عینی
چشمم و نور چشمم
شایل بسنینی
در عمرم
بس حروفک
فقط حرف های تو را بلند کرده ام
ذکرک قرانی
ذکر تو قرآن من است
اسمک بالسانی
نام تو بر زبان من است
کعبه ایمانی
ای کعبه ایمان من
وکلبی یطوفک
و قلبم تو را طواف می کند
ایحن اعلیک قلبی ابشوق حنه والده وتفقده
قلبم دلتنگ تو می شود مانند شوقی که مادری که فرزندش را گم می کند
مو مره الف مره اجی یم بابک واقعد
نه یک بار، هزار بار به در تو می آیم و می نشینم
من نورک اضیع اشلون وانه البس الک اشرد
چطور از نور تو گم شوم در حالی که فقط به سوی تو فرار می کنم
اتنفس هواک
هوای تو را تنفس می کنم
تحوینی ابلواک
در پرچم خود مرا نگه دار
یا اقدس عشیره الانتمى الها ابحیاتی
ای مقدس ترین قبیله ای که به سوی آن مایل می شوم در زندگی ام
عایف کل هواى
همه هواهایم را رها کرده ام
ضامی وانت مای
تشنه ام و تو آب هستی
حسن الخاتمه یعنی على بابک مماتی
عاقبت به خیری یعنی پای در تو بمیرم
هیج یظل دلیلی الحزنک ینوح
قلبم همواره نوحه غم تو را خواهد کرد
أنا دون البشر محبوبی مذبوح
از بین همه مردم، فقط محبوب من سربریده است
محبوبی الحسین
محبوب من حسین
اثر : محمد مهدی رحمانیان