نیمه ی شعبان رسید از راه دور
شد نگاه کوچه ی ما غرق نور
هست نام کوچه مان صاحب زمان
کوچه ای زیباتر از رنگین کمان
کوچه مان را آب و جارو کرده ایم
با سلام یاس خوشبو کرده ایم
ما به مردم نقل و شربت می دهیم
توی سینی با محبت می دهیم
کاش می شد یک نفر از عابران
بود آقا مهدی صاحب زمان
آن امام مهربان و نازنین
عطر خوشبوی خدا روی زمین
با نگاهش قطره دریا می شود
غنچه با لبخند او وا می شود
آفتاب است آفتاب اما نهان
دست هایش سایبان بی کسان
در عبایش عطر گل های بهشت
کیست او طاووس زیبای بهشت
لحظه هامان لحظه های انتظار
روی لب ها :”کی تو می آیی بهار؟”
ای بهار باغ دل ها ای عزیز!
بر زمین عطر شکفتن را بریز
غنچه ها چشم انتظارت مانده اند
روز و شب شعر فرج را خوانده اند
اثر : محمد مهدي رحمانيان